1996

Siibe Wuche bruucht e Telegramm uf Danzig,
e Brief nach Neieburg koscht dryzäh Frangge zwanzig,
d Poscht het off vo zwanzig ab ains bis halber zwai
und d Päggli kemmen im Oktober und im Mai.

Die hänn mi uff der Hauptposcht (kaine waiss wiesoo)
nit welle mit em Laiterwaage yyneloo.
Do han y zuene gsait: Y mecht jo nyt erzwinge,
y wett doch nur mi Granggekasseprämie bringe.

Will dr Ogi „Offenheit und Klarheit“ wett,
gits d WK-Menüplään beraits uf Internet
und d Lischte vo de korrupte Offizier
uff Teleteggscht Syte elf bis hundertvier.

Wo im Novämber d Dramdiräggter-Wahl aktuell isch,
kunnt au der Bischoff Vogel (wo grad ohni Stell isch).
Doch me nimmt en nit, d Begrindig  fallt nit schwer:
Dä haig kai Dunscht vo Sicherhait im Nohverkehr.

Säägmähl, Schwingerhose, Schwaiss und  diggi Ränze,
Muunistier und Ländlerswing und Äugli-Glänze,
Wyy und Siessmoscht, Brot und Spatz vom Campingkocher;
fähl am Platz isch do leediglich dr Blocher.

Euroville und Masterplan und Nordtangänte,
das koschtet Basel jo e Saupryys, e horrände!
Doch der Daag isch nimmi fäärn, dängget draa,
do wird au s Baudepartemänt kai Stutz me haa.

S git schyynts e Gricht, der Bischoff  Haas well Chur verloo.
Jä, das kennt ähnlig wie im Fuessball uusekoo,
denn me befirchtet doch vom Vatikan, vom hailige,
är well sich an der Transfersumme lo betailige.

Es frogt en Immobilie-Fritz bim Schöllkopf Niggi,
öb ägscht e wyters türkischs Kaffi dinneliggi.
Jä, wenn dä mii wurd frooge, wär die Wahl kei Quaal:
Vyyl lieber „Café Istambul“ als „Café Bâle“.