1994

Wo soll das ände, sii? Ich loss glaub s Singe blyybe.
Dä Securitas am Yygang het e Schyybe !
Är sait, es bruchen alli,  wo do singe wette,
für 150 Stutz e Schnitzelbanggvignette.

D Regierig pflägt e neis Kulturgfühl – oha lätz !
Dr Striebel engagiert sich byspiilswyys für Cats;
dr Vischer singt und tänzlet, und dr Stutz (dasch klar)
spiilt d Hauptfiguur in Jesus Christ Superstar.

Do aber stuunt dr neii Basler Theaterdiräggter.
Är griegt Bsuech vom ene Bebbisagg-Inspäggter.
Au s Teater deerf erscht – so duet dä verzelle – 
s Metallsperrguet am Oobe vorhär uusestelle.

Y bi enttyscht ab dr Blaggedde-Qualität.
Y glaub, y gang go reklamiere wäge däm Grät.
Jetz duet das Bläächli doch e ganzi Stange koschte
und fangt beraits an gwisse Stelle afo roschte.

E Buurli vom ene oberbaselbieter Hang
suecht in dr Brantgass soone Etablissement,
studiert dr Bryys und frogt am Yygang zu däm Puff:
Isch do fir 100 Stutz denn d Mehrwärtstyyr scho druff ?

Dr Tschudi suechi schyynts beraits e neii Stell,
wo men ihn gärn haig und e Stell, wo men ihn well,
e Stell mit wenig z dängge und e Stell mit Spass.
Wie wärs als Kunschtstoffängel in dr Gärbergass ?

Es gäbi schyynts firs neiie Basler Schuelkonzäpt
vyyl zweenig Zimmer, doch e wunderbars Rezäpt,
wo giltig syg  am Morge frieh in alle Schuele:
Wenns rägnet: haimgoh. Und wenns scheen isch: uusestuehle.