Aua, aua! Dä Vegaaner het böös glitte. Er het bim Rieblischelle sich in Duume gschnitte. Drzue kunnt s schlächte Gwüsse, won en sithäär druggt: Denn är het s Bluet vom Duume abgschläggt und denn geschluggt.
Geschter zoobe het der Babbe gfroggt bim Znacht: Was hesch für Noote, Bueb? – Do het der Hansli glacht. Hüt bruuuchts käi Noote me! Hänn iir das nit kapiert? Y ha my Sagggäld voll in Bit-Coins investiert.
Am Bahnhof Lieschtel säit d Frau Pegoraro: Ou! und bestellt im Pronto-Shop e Käffeli to gou. Jo waas, Sii göhn?, frogt e Passant und hebt ere d Düüre. Und d Kioskfrau holt beräits der Schämpis füüre.
Scho sorgt dä Tunnäll under em Rhyy für Unbehaage. D Doris Leuthard will schyynts gege der Wessels klaage. Zerscht häig er numme gfrogt: Wämmer s zämme mache? Doch won er säit: My Häärzstück!, häig si em äini bache.
S wird d US-Bootschaft in Jerusalem platziert. Scho het d Frau Gschwind mit em Herr Trump delifoniert. Si haig probiert, ihn au no grad derzue z beweege, s Konsulat vo Bärn uf Titterte z verleege.
Sytdäm der Federer als Doggder isch veräidiget, syg der Karli Odermatt e bitz beläidiget. Und au der Hakan Yakin, dä verstohts nur schwär. Wenn äin im Döggderle Erfahrig häig, denn äär!
Jetz spiilt d Regierig als im Roothuus e Sonata: S Adagio us der Fantasia desolata. Doch bim Allegro laufe d Lüt beräits dervoo: Der Gitarrischtin het s der Schaal in d Säite gnoo.
Ich find my Tante Burglind äigetlig e tolli, e gietig-ufmerksaami, samfti, liebevolli. Doch wo si unaagmäldet koo isch aafangs Jänner, hesch gmeergt, dass Fraue au nit besser sinn als d Männer.
E soone Paartnerschaft bringt immer wider Nöis: Mir häi au Wältkultuur und Politik bi öis! In Sissech d Metzgete, in Eptige es Bad und in Titterte scho bald es Konsulat.