2004
Dr Singvogel am Ufftaggt im Stadttheater.
Mir isch e soone Baselbieter Off-Road-Kaare
z Birsfälde partnerschaftlig hindenyyne gfahre. Scho stehn die erschte Gaffer umme, kuum het s dätscht, denn mii het s under däm sym Spoiler yynegwätscht. Nach finf Minute isch der Rettigswaage doo. Doch s isch der falschi, s miessi dää us Lieschtel koo. Y fang aa freschtle, und der Puls isch zimmlig dunde, do schreit mii aine aa: Was mache Sii dert unde? Und wo denn d Saniteet nach ai-dreiviertel Stund – es haig e Stau ghaa in der Hülfte – ändlig kunnt, froggt mi der Nootarzt, wo n y wohn, und losst my ligge, denn Basler darf me kaini me uff Lieschtel schigge. Do mäldet sich per Natel no der Erich Strauma und sait: Mrrr näääme kaini mit me Schleuderrrtrrrauma. Kurz vor em Koma hehr y knapp no aine saage: Waisch waas, mer dien en aifach iber d Gränze draage. |