1998
Wo n yych do kirzlig Drämmli gfahre bi im Stress,
heer ych statt Banggverain d Aasaag „UBS“. Isch daas jetz s Motto, wo für unser Basel wiirbt, oder haisst das aifach: Unser Basel stiirbt? He nai, s isch Ussverkauf à Bâle, s isch alles fail! D Museee wandere byschbiilswyys nach Weil. Au Novartis, Hoff-Roche, Thomy-Frank und BiZ verleege näggschtens schyynts der Sitz in Kanton Schwyyz. Beraits scho hange säggs vo unsere Picasso in Texas imme Schubbe zwische Colt und Lasso. Aadje Määrtplatz, singt d Hermine Hägeli, E viva Portugal, brummt in sym Grab der Tinguely. Wär e Ballett will gseh, dä muess uf Ziri jette, d Frau Merian duet s Vermeege uff d Bahamas rette. Au im Zolli waiss kain me rächt, was woo isch, der Minu maagret ab, bis er gaar nim doo isch. D Christoph-Merian-Stiftig schwindet über Nacht, und d Basler Läggerli, die wäärde z Hongkong gmacht. D Josephsklinik leest sich uff, und ganz diskreet goht s Truudi Gäärschter siibe Johr lang ins Tibet. S Faasnachtscomité residiert in Boltige und Schnitzelbängg heersch nur no in der Couronne z Oltige. He nai, s isch nuur e beese Draum mit Häppy-Änd: Mir griege jo vo Lieschtel no s Kulturprozänt! |